De wedstrijd tegen sv Erasmus was er één om ons te revancheren van vorige week. Waarin we kansloos naar huis werden gestuurd. Eenmaal lekker ontbeten gingen wij rustig onze warming-up maken. Tegenstander had tentijde van onze warming-up inmiddels al 7 man bij het verzamelen..... toch presteerde zij het om met elf man aan de aftrap te verschijnen. We zagen een elftal met best forse spelers er tussen (nou zijn ten opzichte van ons alle tegenstanders fors).

 

We beginnen de wedstrijd afwachtend wat sv Erasmus wel mooi uitkwam want na 8 minuten lag de bal in het netje na een fout achterin en dus keken we gauw tegen een 0-1 achterstand aan. Hierna namen wij het heft in handen en vochten ons terug in de wedstrijd. Vele mooie aanvallen (waarbij als we op de details gaan letten er altijd wel verbetering in zit) werden goed af gewerkt waardoor we in de 30e minuut ineens 3-1 voor stonden door doelpunten van Mo Bakour en Giovanni van der Hoek. De 3-1 was de mooiste van de middag. Dylan Beck onderschept de bal, zet vervolgens zelf de aanval op met Giovanni van der Hoek door een één-tweetje aan tegaan en Dylan vervolgens de bal schitterend voorzet op Mo Charif die hem eigenlijk verkeerd kopt en promt bij Mo bakour terecht komt en beheerst inschiet. Nog voor rust zorgt Mo Charif met twee doelpunten ervoor dat we met 5-1 gaan rusten.

 

In de rust was er een euforische stemming en de jongens werd hun op het hart gedrukt dat de strijd nog niet is gestreden. En dat wij als ploeg altijd iedere minuut van de wedstrijd moeten presteren om resultaten te halen. Het laat het meteen blijken dat wanneer wij gas terug geven dat we in de problemen komen. We komen door heel slecht uitverdedigen binnen 10 minuten op 5-3 te staan. Hier schrokken we een beetje van en rechte onze rug deels. Met slordig voetbal waarin er wel weer herkenbaar werd gestreden voor elke meter kwamen we bij monde van Mo Charif op 8-3 terecht die zijn doelpunten moyenne op voerde, hij scoorde vijf maal deze middag. Ondanks dat sv Erasmus er in de slot minuut nog één scoorde mocht voor ons de pret niet drukken.

 

Na afloop werden we door Ed van der Hoek getrakteerd op vers gebakken kibbeling dat goed in de smaak viel bij de jongens. Nadat de jongens hadden gegeten en uiteraard Ed hadden bedankt bleef het nog lang gezellig en is het schitterend om te zien dat er nog zo'n groep jongens bestaat die het binnen en buiten het veld ook goed met elkaar kunnen vinden en met begeleiding en ouders.